مالکیت معنوی
آشنایی با انواع حقوق مالکیت فکری یا معنوی
دارایی های فکری یا معنوی : هر نوع دارایی غیرفیزیکی دیگر همچون دانش فنی، بانک اطلاعات تجاری، ایده ها، طرح های صنعتی و غیره.
دارایی های فکری، ارزشمندترین دارایی شرکت ها در هزاره جدید محسوب می شوند. بطور مثال 97 درصد از ارزش کل دارایی های شرکت مایکروسافت به دارایی های فکری (دارایی-های ناملموس) اختصاص دارد و فقط 3 درصد از ارزش کل دارایی ها به ساختمان و تجهیزات و غیره شرکت مربوط می شود. ارزش نام تجاری Microsoft در سال 2004 میلادی، 59.94 میلیارد دلار تخمین زده شده است. قابل ذکر است که افزایش سهم دارایی های ناملموس نسبت به دارایی-های ملموس، به عنوان یکی از شاخصهای شرکت های موفق دنیا به حساب آید.
به طور سنّتی دارایی های فیزیکی بخش عمده ای از ارزش یک شرکت محسوب می شده و تا حدّ زیادی به عنوان عامل رقابتی در بازار در نظر گرفته می شدند، ولی در سال های اخیر، وضعیّت به طور چشمگیری تغییر کرده است. به طور روزافزون و تا حدّ زیادی در نتیجه انقلاب فناوری اطّلاعات و رشد اقتصاد خدماتی، شرکت ها پی برده اند که دارایی های ناملموس غالباً در حال تبدیل شدن به موضوعی ارزشمندتر از دارایی های فیزیکی هستند. بنابراین، امروزه در فرایندی رو به رشد، انبارها و کارخانجات بزرگ به وسیله ی نرم افزارهای قدرتمند و ایده های نوآورانه در حال جایگزین شدن هستند. این منابع جدید به عنوان منبع اصلی کسب درآمد برای بسیاری از شرکت های سراسر جهان تبدیل شده است. حتی هنوز هم در صنایع تولیدی سنتّی، دارایی های ناملموس تأثیرگذار است. نوآوری ها و خلّاقیّت ها در حال تبدیل شدن به یک عامل کلیدی برای رقابت بیشتر در بازارهای رقابتی هستند و از این رو، دارایی های ناملموس در حال تبدیل شدن به یک عامل محوری برای شرکت های دانش بنیان قلمداد می -شوند. لذا این شرکت ها باید در خصوص چگونگی استفاده حدّاکثری و مطلوب از دارایی های فکری خود تلاش جدی نمایند. دارایی های ناملموس شرکت ها (به طور میانگین) از سال 1982 تا 2006 از مقدار 38 درصد به 90 درصد کل دارایی ها تبدیل شده است.
اصولا حقوق مالکیت دارایی های فکری یا بر مبنای ماهیت مورد حمایت و یا بر مبنای مصادیق مورد حمایت تقسیم بندی می شود که در این مقاله این تقسیم بندی ها تشریح خواهد شد.
1- تقسیم بندی حقوق مالکیت فکری
تقسیم بندی بر مبنای ماهیت مورد حمایت
در این نوع تقسیم بندی ماهیت حمایت مورد توجه قرار می گیرد. بر این اساس، مقوله حقوق مالکیت فکری به دو دسته مالکیت معنوی و مالکیت مادی تقسیم بندی می شود. به بیان ساده تر آن دسته از مالکیت ها که صرفا جنبه اعتباری و معنوی دارد جزء تقسیم بندی «مالکیت معنوی» قرار دارد. این حق، مالک را قادر می سازد تا جهت حفاظت از مالکیت خود، اقدامات خاصی را اتخاذ کند. مثلاً به موجب این حق، تنها نویسنده یک کتاب می‌تواند به عنوان پدیدآورندة اثر نام برده شود و یا اجازه انتشار آن را داده یا مانع نشر آن شود و یا جلوی تحریف آن را بگیرد. همچنین به آن دسته از مالکیت ها که جنبه بهره‌برداری مالی و تحصیل درآمد و منفعت تجاری را شامل می شود «مالکیت مادی» گفته می شود. درآمدهای حاصل از این نوع مالکیت به «مالک مادی» که شخص حقیقی یا حقوقی است اعطا می شود. لازم به ذکر است که مالکیت معنوی به هیچ عنوان قابلیت واگذاری را نداشته ولی مالکیت مادی قابلیت خرید و فروش را دارد. به عنوان مثال شما کارمند شرکت سایپا هستید که در بخش تحقیقات مشغول به فعالیت هستید، در صورتی که در حین فعالیت شغلی تان به یک اختراع دست یافتید، «مالک معنوی» اختراع خود شما هستید و «مالک مادی» آن شرکت سایپا خواهد بود.
تقسیم بندی بر مبنای مصادیق مورد حمایت
در این نوع تقسیم بندی بر مبنای مصادیق مورد حمایت، بصورت کلان مالکیت فکری به دو بخش عمده «مالکیت ادبی ـ هنری» و «مالکیت صنعتی» (Industrial Property) تقسیم بندی می شود که در هر بخش مصادیق متفاوتی مورد شناسایی و حمایت قرار می گیرد. با توجه به تقسیم بندی مالکیت فکری بر مبنای مصادیق آن، ماهیت حقوقی و نحوه حمایت ها متقاوت خواهد بود. به عنوان مثال در مالکیت ادبی و هنری برای اخذ حمایت های مالکیت فکری نیازی به تشریفات ثبت نمی باشد. این در حالی است که خالق اختراع و صاحب ایده و علامت تجاری برای اخذ حمایت های قانونی حتما بایستی تشریفات ثبت را انجام دهد. همچنین لازم به ذکر است که تا به امروز، ایران اکثر کنوانسیون های بین المللی در حوزه مالکیت صنعتی را پذیرفته است (که فرصتی برای بهره مندی از این حمایت ها در دیگر کشورها می باشد) ولی در حوزه مالکیت ادبی و هنری کنوانسیون های بین المللی چون برن و رم را نپذیرفته است (دقت شود که هم اکنون بر اساس قانون 1348 حمایت از مولفان، مصنفان و هنرمندان، «قانون مالکیت ادبی و هنری» برای ایرانیان وجود دارد ولی به موجب این قانون از آثار اتباع خارجی حمایت نمی شود).
مالکیت ادبی و هنری (کپی رایت)
هدف از مالکیت ادبی و هنری، حمایت و حفاظت از آثار ادبی، هنری و علمی می باشد. گاها به جای اصطلاح “مالکیت ادبی و هنری” از اصطلاح “حق مؤلف” استفاده می شود؛ بهرحال حق مؤلف، ترکیب جامع و کاملی برای مالکیت ادبی و هنری نیست و عنوان مؤلف، بیشتر برای نویسندگان به کار می رود و ما به طور مثال عکاس مؤلف، یا مجسمه ساز مؤلف نداریم. اما شاید دلیل این نامگذاری به پیشینة تاریخی تدوین حقوق فکری بر گردد؛ در ابتدا، تنها کتاب ها و نویسندگان مورد حمایت واقع می شدند و به تدریج، همراه با پیشرفت جوامع، دیگر مخلوقات و ابتکارات بشری هم در زمرة موضوعات تحت حمایت قرار گرفتند.
مالکیت صنعتی
مالکیت صنعتی از اختراعات، علائم تجاری، طرح های صنعتی، نشان مبدا جغرافیایی، مدل های مصرفی، مدارهای یکپارچه، نرم افزارهای رایانه ای، اسرار تجاری و گونه های جدید گیاهی حمایت می کند. در میان مصادیق مختلف مالکیت صنعتی ثبت اختراع به لحاظ نقشی که در زندگی بشر و پیشرفت انسانها دارد از اهمیت خاصی برخوردار است. در ادامه موارد مربوط به مالکیت صنعتی بطور مختصر بیان خواهد شد.
حق اختراع
گواهی نامه ی ثبت اختراع (پتنت یا Patent) حقی انحصاری است که برای یک محصول یا یک فرآیند به فرد مخترع از طرف دولت اعطا می شود که این اختراع، یک راه حل فنی جدید را برای حل یک مشکل یا مسئله پیشنهاد می کند.
قانون ثبت علایم و اختراعات ایران در ماده 26 در مورد ثبت اختراع بیان می کند:” هر قسم اکتشاف یا اختراع جدید در شعب مختلفه صنعتی یا فلاحتی به کاشف یا مخترع آن حق انحصاری می دهد که بر طبق شرایط و در مدت مقرره در این قانون از اکتشاف یا اختراع خود استفاده نماید، مشروط بر اینکه اکتشاف یا اختراع مزبور مطابق این قانون در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد.” همچنین این قانون در ماده 27 موارد زیر را به عنوان اختراع ذکر می کند:” هر کس مدعی یکی از این امور زیر باشد می تواند تقاضای ثبت نماید: 1- ابداع هر محصول صنعتی جدید 2- کشف هر وسیله جدید یا اعمال وسایل موجوده به طریق جدید برای تحصیل یک نتیجه یا محصول صنعتی یا فلاحتی.”
علائم تجاری
یک علامت تجاری یا خدماتی (Trade Mark)، نشانه ای متمایزکننده است که محصولات یا خدمات مشخصی که به وسیله ی یک شخص حقیقی، شرکت یا یک گروهی از اشخاص/ شرکت ها تولید یا فراهم شده را قابل شناسایی می نماید و اجازه می دهد تا مشتریان، این کالاها و خدمات را از کالاها و خدمات دیگر متمایز سازند.
طرح های صنعتی
طرح صنعتی (Industrial Design) به عنوان یکی از مقوله های مالکیت فکری، صرفا به ماهیت زیبایی شناختی و تزئینی یک محصول اشاره دارد و صرفا مربوط به شکل و ظاهر یک محصول است. علیرغم اینکه محصول ممکن است ویژگی های فنی و نوآورانه نیز داشته باشد، ولی اساسا طرح های صنعتی از ابعاد فنی و عملکردی آن متفاوت است.
نشان مبداء جغرافیایی
علامت جغرافیایی یا نشان مبدا جغرافیایی (Geographical Indications) همان گونه که از نامش هویداست، اشاره به نام مکان جغرافیایی دارد که محصول موردنظر در آنجا به عمل آمده است. نشان مبدا یا علامت جغرافیایی تضمین کننده ی کیفیت مشخصی برای یک محصول خاص است. چرا که به خریدار اطمینان می دهد محصول خریداری شده در مبدا مشخصی با تمامی ویژگی های موردنظر تهیه شده است. بدیهی است محصول برنجی که در شمال ایران در منطقه ی طارم به عمل می آید با محصول برنجی که در دیگر مناطق ایران تولید می شود از جهات بسیاری متفاوت است. فرش دستبافی که در ایران تولید می شود با توجه به نوع پشم و رنگ بسیار متفاوت از فرش هایی با طرح و نقشه ی مشابه است که در چین تولید می شود.
مدل های مصرفی (اختراعات کوچک)
مدل مصرفی (Utility Model)، اختراعی است که از جنبه گام ابتکاری از سطح پایین تری برخوردار است، مانند درب بازکن نوشابه خودکار. یک مدل مصرفی حقی انحصاری است که برای یک اختراع کوچک اعطا می-شود و اجازه می دهد که دارنده ی حق، دیگران را از استفاده ی تجاری اختراع حمایت شده بدون اجازه ی او برای یک دوره ی زمانی محدود منع کند. تعریف این حق می تواند از کشوری به کشور دیگر متفاوت باشد (البته در جایی که چنین حمایت هایی قابل دسترس است) مدل مصرفی شبیه یک حق اختراع است. در واقع، مدل های مصرفی بعضی اوقات به عنوان اختراع کوچک یا پتنت نوآوری (Innovation patent) نامیده می شوند.
مدارهای یکپارچه
حمایت از مدارهای یکپارچه (Integrated Circuites) در کنوانسیون پاریس مطرح نشده است، کنوانسیون مستقلی موسوم به کنوانسیون واشنگتون به حمایت از مدارهای یکپارچه، اصول و استانداردها می پردازد. و لیکن تاکنون در سطح جهانی به مرحله ی اجرا نرسیده است. موافقتنامه جنبه های تجاری مالکیت فکری (تریپس) در چهار ماده به حمایت از این مدارها می پردازد و حقوق و انحصارات موردنظر را که در کنوانسیون واشنگتن مطرح شده است در ماده 35 خود می گنجاند.
گونه های جدید گیاهی
مالکیت فکری از این رو به حمایت از گونه های جدید گیاهی (New Plants Veriaty) پرداخته است تا تلاش و مطالعات محققان در این زمینه را پاسخ مناسبی دهد و در مقابل خطرپذیری و هزینه هایی که کشاوزران گونه-های جدید گیاهی متقبل می شوند جبران مناسبی ارائه کند. مالکیت فکری از طریق ایجاد انحصاری با مدت زمان محدود سعی می کند تا حقوق محققان بخش های کشاورزی را در این زمینه به رسمیت بشناسد. اتحادیه ی بین المللی حمایت از گونه های جدید گیاهی (UPOV)، حمایت از گونه های جدید را مورد نظارت قرار میدهد.
اسرار تجاری
در عرصه رقابت و کسب و کار هر روز مولفه های بیشتری باعث قدرت گرفتن اصحاب بازار می شوند و قدرت چانه زنی صاحبان خود را در بازار افزایش می دهند، یکی از مقوله هایی که مالکیت فکری نیز حمایت از آن را بر عهده دارد مسئله ی اسرار تجاری (Trade Secrets) است، به زبان ساده برای مشخص کردن حیطه ی اسرار تجاری می توان گفت اسرار تجاری، فرمول، رویه، فرآیند، طرح، ابزار، الگو یا مجموعه اطلاعاتی است که در یک کسب و کار برای به دست آوردن مزیت نسبت به رقبا مورد استفاده قرار می گیرند و مالکیت فکری انحصاری دائمی را تا آن زمان برای آن در نظر می گیرد که افشا نشود، در صورت افشای اسرار اشخاص ثالث قادر خواهند بود از آن بهره برداری کنند.
شما میتوانید از لینک زیر وارد سامانه مرکز مالکیت معنوی شوید:
اداره ثبت مالکیت معنوی
اداره ثبت مالکیت معنوی به آدرس تهران پارک شهر (ضلع شمال شرقی) خیابان فیاض بخش ساختمان شماره ۳ سازمان ثبت اسناد و املاک کشور مرکز مالکیت معنوی واقع شده است و شماره تماس آن نهاد ۰۲۱۶۳۹۲۰۰۰۰ می باشد.
پروسه بررسی مالکیت معنوی
پروسه بررسی کلیه درخواست های اداره مالکیت معنوی به شرح زیر می باشد:
- مرحله اول طبقه بندی تقاضانامه ارسال شده توسط متقاضی
- بررسی پرونده توسط کارشناس
- بررسی پرونده توسط کارشناس مسئول
- ابراز نظر رئیس اداره
موارد ذکر شده به صورت کلی می باشد در مواردی شاید نیاز به تائید دانشگاه و یا ارگان دولتی و یا خصوصی دیگر نیز باشد.
ارکان اداره ثبت مالکیت معنوی
ارکان تشکیل دهنده اداره ثبت مالکیت معنوی به صورت دوایر مختلف تقسیم بندی می شود که به شرح زیر می باشد:
- دایره برند و علائم تجاری و لوگو
- دایره اختراع داخلی
- دایره طرح های صنعتی
- دایره نشانه های جغرافیایی
- ثبت مادرید
دایره ثبت برند و علائم تجاری
دایره ثبت برند و علامت تجاری که زیر مجموعه اداره مالکیت معنوی می باشد مسئول رسیدگی به کلیه امور مرتبط با ثبت برند و علامت تجاری حقیقی و یا حقوقی می باشد.
دایره ثبت اختراع داخلی
دایره ثبت اختراع داخلی که زیر مجموعه اداره مالکیت معنوی می باشد مسئول رسیدگی به کلیه امور مرتبط با ثبت اختراع داخلی اشخاص حقیقی و یا حقوقی می باشد.
دایره طرح های صنعتی
دایره ثبت طرح صنعتی که زیر مجموعه اداره مالکیت معنوی می باشد مسئول رسیدگی به کلیه امور مرتبط با ثبت طرح صنعتی اشخاص حقیقی و یا حقوقی می باشد.
دایره نشانه های جغرافیایی
دایره ثبت نشانه های جغرافیایی که زیر مجموعه اداره مالکیت معنوی می باشد مسئول رسیدگی به کلیه امور مرتبط با ثبت نشان جغرافیایی اشخاص حقیقی و یا حقوقی می باشد.
خسارات قابل مطالبه نقض حقوق مالکیت معنوی به موجب قوانین و مقررات ایران
در قوانین و مقررات ایران برای ارزیابی خسارات نقض مالکیت صنعتی معیاری ارائه نشده است و از این روز ارزیابی خسارات با دشواری هایی همراه است چرا که تعیین نوع خسارت تا حد بسیار زیادی به ملاک و ضابطه ارزیابی وابسته است. پیش بینی خسارت قابل مطالبه برای نقض حقوق مالکیت فکری از آنجا حائز اهمیت است که افراد را برای آفرینش و عرضه عمومی آفریده های خود ترغیب میکند.
این گونه اموال و دارایی ها به دلیل ماهیت غیرفیزیکی ای که دارند به شیوه های متفاوتی میتوانند مورد سوء استفاده یا تعرض قرار بگیرند و این درحالی است که نسبت به اموال مادی درک نقض حقوق مربوط به آنها برای عموم دشوارتر است. از سوی دیگر اموال معنوی غالباً در توسعه کشورها و رشد تجارت نقش بسیار مهمی دارند و این موضوع تا حد زیادی مورد توجه کشورهای توسعه یافته قرار گرفته است به گونه ای که قوانین جامع تر و مشخص تری برای حمایت از این حقوق پیش بینی کرده اند. آنچه در این بین حائز اهمیت است مسأله تناسب بین شیوه جبران خسارت با نقض این حقوق است چرا که تا حد زیادی جدیت نهادهای قانونی را در خصوص حمایت موثر از حقوق مالکیت فکری نشان میدهد.
خسارت های ناشی از نقض حقوق مالکیت های معنوی را میتوان به دو دسته عمده تقسیم بندی کرد: خسارت های منتهی به از دست رفتن مال (یعنی ضرری که به صاحب حق وارد شده) و خسارت های منتهی به از دست رفتن منفعت (یعنی سودی که ناقض حق به دست آورده و مالک حق از آن محروم شده است) این موضوع در قانون ثبت علائم و اختراعات در مورد نقض حق اختراع و نقض حق نسبت به علائم تجاری مورد اشاره قرار گرفته است.
در نظام حقوقی ایران برخی خسارت ها قابل جبران نیستند که مهمترین آنها عبارتند از خسارت عدم النفع و خسارتهای غیرمستقیم و باواسطه که بر مبنای تبصره دو ماده ۵۱۵ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی غیرقابل مطالبه هستند و در این زمینه بین نقض حقوق مالکیت فکری و سایر حقوق تفاوتی به چشم نمیخورد. اگرچه در قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب ۱۳۸۶ این موضوع مورد اشاره قرار گرفته است که اگر مقررات قانون مذکور با معاهدات بین المللی که ایران به آنها پیوسته یا میپیوندد در تعارض باشد مقررات معاهدات مقدم است.
ماده ۱۸۲ آیین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری خسارت را شامل ضررهای وارده میداند. در قانون حمایت از حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان، قانون ترجمه و تکثیر کتب و نشریات و آثار صوتی، و قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرم افزارهای رایانه‌ای و آیین نامه‌های اجرایی مربوطه نیز هیچگونه اشارهای به نوع خسارات قابل مطالبه نشده است.
در قانون تجارت الکترونیک در مواردی که به این موضوع پرداخته است رویکرد جرم انگارانه در پیش گرفته شده است و صراحتاً علائم تجاری که موجب فریب یا مشتبه‌شدن طرف به اصالت کالا و خدمات شود ممنوع و متخلف به مجازات مقرر خواهد رسید. در ادامه نیز در قانون فوق نقض حقوق انحصاری در بستر مبادلات الکترونیکی که شامل حقوق مصرف کننده، حق مولف، اسرار تجاری و علائم تجاری است را مستحق کیفر دانسته است و کسانی را که مسئول جبران خسارت هستند مشخص کرده است.
اهمیت تعیین معیار برای جبران خسارت به دلیل تأثیر جنبه های مختلف بر این موضوع است. تعیین معیار درست برای جبران خسارت های وارده در این حوزه نیازمند دیدی فراحقوقی است چرا که جنبه های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی موضوع نیز موثر و مهم هستند.
وکیل سلمان احدی بیان مطالب حقوقی وکیفری و وکالت در دعاویی
